Για όλα φταίει το πάχος και οι ηθικοί και κοινωνικοί κανόνες της εποχής. Τον Σεπτέμβρη του 1816 μια στρουμπουλή γυναίκα επισκέφθηκε έναν Γάλλο γιατρό, τον Δρ. Ρενέ Λαενέκ. Ο γιατρός δεν μπορούσε να την ακροαστεί με το γνωστό τρόπο- βάζοντας το αυτί του στο στήθος της γυναίκας!
Έτσι, σκαρφίστηκε ένα αυτοσχέδιο όργανο ακρόασης– κάτι σαν φλάουτο- και με αυτό προσπάθησε να κάνει διάγνωση. «Έμεινα έκπληκτος και ικανοποιημένος», έγραψε, «επειδή μπορούσα να ακούω τον κτύπο της καρδιάς πολύ πιο καθαρά από πριν». Σύντομα μετά από αυτό, έφτιαξε έναν κούφιο κύλινδρο από ξύλο με ένα μικρό χωνί στο ένα άκρο του- το πρώτο στηθοσκόπιο.
Ένας χάρτινος κύλινδρος ήταν το πρώτο στηθοσκόπιο!
Πολλοί γιατροί υιοθέτησαν γρήγορα αυτή τη νέα τεχνολογία. Μερικοί αντέδρασαν, αλλά η νέα συσκευή έδωσε στους γιατρούς τη δυνατότητα να κάνουν διάγνωση προβλημάτων της καρδιάς και των πνευμόνων που στο παρελθόν ήταν αδύνατο να διαγνωστούν. Ένα νέο παράθυρο στην αντιμετώπιση των ασθενειών έχει ανοίξει χάρη… στη ντροπαλότητα.
Στη συνέχεια ο Λαενέκ κατασκεύασε το πρώτο στηθοσκόπιο, το οποίο ήταν ένας ξύλινος κώνος ανοικτός στις άκρες του! Αργότερα, εξελίχθηκε στο στηθοσκόπιο όπως το ξέρουμε σήμερα!
