Το 54% των γιατρών έχει δυσκολίες στην επικοινωνία με τον ασθενή

Το 54% των γιατρών έχει δυσκολίες στην επικοινωνία με τον ασθενή

Η επικοινωνία της υγείας έχει αναγνωριστεί ως αναπόσπαστο μέρος της κλινικής ιατρικής και της δημόσιας υγείας, ενώ διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη βελτίωση της σχέσης μεταξύ του γιατρού και του ασθενούς. Ωστόσο, στην Ελλάδα, παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις στην κατάρτιση των επαγγελματιών υγείας στον τομέα των δεξιοτήτων επικοινωνίας. Συνήθως ο γιατρός δεν είναι εκπαιδευμένος στην αξιοποίηση επικοινωνιακών τεχνικών που βοηθούν στο να γίνεται κατανοητός, ενώ είναι πολύ πιθανό ο κορεσμός από τη συσσωρευμένη ιατρική γνώση να αποτελεί τροχοπέδη στην επικοινωνία του με τον ασθενή.

Στο πλαίσιο της ιατρικής εξέτασης, ο γιατρός θα πρέπει να προσαρμόσει τη συζήτηση ανάλογα με τη δυνατότητα που έχει ο συνομιλητής του να λαμβάνει, να κατανοεί και να διαχειρίζεται σωστά την ιατρική πληροφορία - αυτό που ονομάζουμε δηλαδή, ιατρικό αλφαβητισμό - και κατ’ επέκταση την κατάστασή του ή την ασθένειά του. Θα πρέπει όχι μόνο να επαναλαμβάνει συχνά την ερώτηση «έχετε καταλάβει;» αλλά να ζητά από τον ασθενή να του επαναλάβει τι κατάλαβε/τι συζητήθηκε μεταξύ τους, ώστε να είναι βέβαιο ότι και οι δύο έχουν αποκομίσει το ίδιο μήνυμα κατά την επικοινωνία τους. Επιπλέον είναι σημαντικό να δίνει στον ασθενή τον χρόνο που χρειάζεται, προκειμένου όλες οι πληροφορίες να είναι εύληπτες και ξεκάθαρες.

Κατά την έναρξη της επικοινωνίας, τα θέματα που θα πρέπει να συζητηθούν αναλυτικά είναι η διάγνωση, η προτεινόμενη θεραπεία και οι εναλλακτικές της, η έκβαση αλλά και οι πιθανοί κίνδυνοι. Επίσης, είναι σημαντικό ο γιατρός να δείχνει ενδιαφέρον για την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς, να είναι διαθέσιμος να παρέχει επιπλέον ενημέρωση στο οικογενειακό του περιβάλλον για την κατάστασή του και να είναι σε θέση να προτείνει στον ασθενή πού μπορεί να απευθυνθεί για την κατάλληλη υποστήριξη.

Στις περιπτώσεις που υπάρχει συννοσηρότητα, η συνεννόηση μεταξύ των γιατρών είναι απολύτως απαραίτητη και είναι σημαντικό να υπάρχει καλή συνεργασία. Σε αντίθετη περίπτωση οι συνέπειες για την υγεία του ασθενούς μπορεί να είναι δυσμενείς. Για αυτόν τον λόγο, ο γιατρός θα πρέπει να διατηρεί πολύ καλή επικοινωνία, τόσο με τους γιατρούς άλλων ειδικοτήτων όσο και με τους λειτουργούς υγείας (νοσηλευτές, ψυχολόγους, φυσιοθεραπευτές κλπ.), ώστε να επιτυγχάνεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ασθενή, γεγονός που αποτελεί και τον απώτερο σκοπό κάθε ιατρικής πράξης.

Μεγάλη διαδικτυακή έρευνα που έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος H-Com με τη συμμετοχή γιατρών και νοσηλευτών, αλλά και οι ομάδες εστιασμένης συζήτησης που πραγματοποιήθηκαν ανέδειξαν τις σημαντικές πτυχές του προβλήματος. Συγκεκριμένα, περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες (54%) στην έρευνα δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα στην επικοινωνία με τους ασθενείς κατά τη διάρκεια της καθημερινής κλινικής πρακτικής, ενώ 9 στους 10 δέκα επαγγελματίες υγείας θεωρούν απαραίτητη την εκπαίδευση σε αυτόν τον τομέα. Τα θέματα στα οποία οι γιατροί επιζητούν επιπλέον δεξιότητες και κατάρτιση είναι: η διαχείριση συναισθημάτων άγχους, απογοήτευσης ή φόβου των ασθενών και η ανακοίνωση δυσάρεστων νέων.

Τα κύρια συμπεράσματα του προγράμματος δείχνουν ότι απαιτείται να γίνουν σημαντικές παρεμβάσεις και επενδύσεις στο πεδίο της εκπαίδευσης και κατάρτισης των επαγγελματιών υγείας στην Ελλάδα στον τομέα των δεξιοτήτων επικοινωνίας. Η δυνατότητα κατάρτισης δεν πρέπει να περιορίζεται στον βασικό κύκλο σπουδών, όπου ούτως ή άλλως δεν καλύπτεται επαρκώς.

*Η κ. Αθηνά Λινού είναι Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος Ινστιτούτου Προληπτικής Περιβαλλοντικής και Εργασιακής Ιατρικής, Prolepsis

Πηγή: http://healthmag.gr/post/12033/to-54-twn-giatrwn-exei-dyskolies-sthn-epikoinwnia-me-ton-asthenh?fbclid=IwAR2mFQ9mhwSvfmWjsSdtLtvXfrJamJaqVirvdoJiSvLX6vkLwuPttK6MjL0

No Comments

Give a Reply

', { 'anonymize_ip': true });